خبر زیر به نقل از سایت «پیک نت» :استخاره علی خامنه ای برای کناره گیری از رهبری
سه یا چهار روز بعد از 22 بهمن رهبر با تعدادی از فرمانده سپاه جلسه بررسی راهپیمائی این روز را داشته است. ایشان دراین جلسه بغض آلوده می گوید: خسته شده ام، فشار خیلی زیاد است، چند بار استخار کردم که رهبری را رها کنم.دوستان سبز دقت کنیم که اگر این صحیح باشد یعنی امکان به زانو در آوردن اینها از آنچه که فکر میکنیم بسیار نزدیک تر است!
من از نتیجه جلسه اطلاعی ندارم، اما آنچه که برایتان نوشتم صحت دارد و تائید شده و بیش از این هم اطلاع ندارم. (پیک نت: ما صرفا بدلیل اعتماد به منبع ارسال خبر آن را بصورت یک پیام منتشر می کنیم و هیچ نظری در تائید و یا تکذیب آن نداریم و هیچ تفسیری نیز بر آن اضافه نکردیم.)
3 نظرات:
سلام
الان حوصلم بيشتره!
اول مي خواستم از شما تشکر کنم که مطالبتون را با فکر باز مي نويسيد و اصلا تعصب نداريد. چند ماه ميشه که از مطالب شما استفاده مي کنم.
ولي خوب برفرض هم که جمهوري شيطاني عوض بشه چه فايده اي داره؟ چند وقت طول ميکشه که اين مشکلات را برطرف کرد؟
و حقيقت تلخ: تا زماني که مردم تغيير نکنند، اوضاع کشور هم عوض نميشه. تو همين جنبش هم آدم هايي هستند که از بسيجي بدترند و سطح آگاهي مردم هنوز خيلي پايينه. نظرتون چيه؟ عاقبت به خير ميشيم!!! (موج منفی خالص بودم؟)
متاسفانه فکر نمی کنم تحلیل شما اشتباه باشه.
راستی اگر وقت داشتین، نظرتون را در مورد راه رسیدن به ایده آل یعنی آزادی کامل کشور بگین.
ممنون
سلام آرش عزیز.
امیدوارم همیشه پر باشی از شوق و حوصله.
ممنونم از کلمات تشویق آمیز شما و امیدوارم همینطور باشم که میفرمائید.
آرش جان سئوال بسیار خوبی کرده اید به عقیده من. اتفاقا همین دیروز متنی داشتم مینوشتم که شاید اینجا هم پست کنم به زودی، در جائیش نوشتم گیرم که جمهوری اسلامی کله پا شود و یک حکومت سبز تحت نامی دموکراتیک و قشنگ همین سال آینده در ایران برپا شود، آنوقت تازه کار ما شروع میشود برای اینکه آرام آرام معنی و مفهوم آزادی های فردی، آزادی بیان و احترام به حریم دیگران را سعی کنیم در جامعه عملا نهادینه کنیم.
البته عوض شدن نوع سیستم، مثلا از جمهوری اسلامی به یک جمهوری مبتنی بر آزادیهای فردی و احترم به عقاید متفاوت، نشانه بسیار مهمی است آرش جان، نشانه این است که یک مردم آماده اند برای پذیرش مدلهای اجتماعی و تفکراتی روشن تر و بازتر.
اما در مورد ایده آل که فرمودید، خوب بالاخره چیزی به اسم ایده آل نهائی وجود ندارد، این یک جاده است که ما توسط طبیعت ساخته شده ایم که پیش برویم در طولش، ایستگاههای فراوان دارد، اما هدف و مقصد نهائی ندارد! پس به قول معروف، به پایان راه نیاندیش آرش عزیز، که همین راه رفتن زیباست. فعلا هدفمان پیشروی است و رسیدن به ایستگاه بعدی تکامل، از طریق ارائه و بازتولید و نهادینه کردن افکاری مثل احترام به یکدیگر، رهائی از سلطه سنتهای مبنی بر دیکتاتوری سیاسی و پدرسالاری اجتماعی، بخصوص برای جوانها و زنان، و اشاعه فرهنگ تحمل و احترام به اندیشه های متفاوت.
باز هم ممنون از اینکه متن ها را میخوانی آرش جان، و امیدوارم در آینده هم هر وقت حوصله کردی نظراتت در مورد حرفهائی که اینجا زده میشود را با من شریک شوی.
سلام
خیلی ممنون که جواب سوالاتم را دادید، کاملا قانع کننده بود. این هم که گفتین این راه پایانی نداره به نظرم کاملا درست میاد، قبلش فکر می کردم ما باید تو یک حالت ایده آل قرار بگیریم و همه جا بهشت بشه و ...! که خوب الان به نظرم این فکر خیلی مسخره میاد.
ارسال یک نظر