حسین رسام، رئیس بخش امنیت سیاسی سفارت انگلیس در تهران، که حدود پانزده ماه پیش در بحبوحه حوادث پس از کودتای انتخاباتی دستگیر و متهم به جاسوسی شده بود، امروز سر انجام بخشوده شد و با رفع اتهام جاسوسی و تخفیف مجازات، حکم حبس تعلیقی گرفت.
آقای رسام در عکسی که سال گذشته به نحو گسترده ای در رسانه های مختلف منتشر شد، به زبان اشاره و با حرکت دست خود پیامی را خطاب به قاضی و دادگاه جمهوری اسلامی بیان کرده بود که به خوبی توسط مردم و رسانه های غربی فهمیده میشد، در حالی که در ایران اگرچه بسیاری از جوانان ممکن است با این حرکت آشنا باشند، اما هم به دلیل بومی نبودن این اشاره، و هم به دلیل اینکه افراد بسیاری از معنی آن مطلع نیستند، مفهوم حرکت آقای رسام هرگز در سطح گسترده ای مطرح نشده است.
این حرکت که در فرهنگهای غربی به خوبی شناخته شده و «معمول» میباشد، در واقع معادل حرکت شناخته شده ای در فرهنگ ایرانی است که در آن سطح درونی انگشت شصت به فرد مورد خطاب نشان داده میشود. این حرکت در غرب عموما به نام «انگشت»، و البته همچنین با عناوین مختلف دیگر نیز شناخته میشود، و طریق بیان آن عبارت است از نشان دادن پشت دست، در حالی که تمام انگشتان به جز انگشت میانی خمیده شده اند (تاریخچه و جزئیات بیشتر این حرکت که از زمان تمدن روم باقی مانده است را میتوانید اینجا ببینید).
در ذهن من جای هیچ تردیدی نیست که این اشاره آقای رسام اتفاقی نبوده است، بلکه ایشان که به واسطه تحصیلات و شغل خود تسلط کامل بر زبان و فرهنگ انگلیسی دارد به خوبی از مفهوم این حرکت خود آگاه بوده و آن را به عنوان پیامی خطاب به دادگاه و رئیس آن اظهار کرده است.
آژانس فرانس پرس نیز امروز بار دیگر عکسی از این حرکت جالب آقای رسام منتشر کرده است.
4 نظرات:
به تحصیلات احتیاج نداره که!
تو ایران هم هر بچه دو ساله ای انگشتش را اینطوری میکنه و تاجایی که من شنیدم بهش میگن انگشت فاک!
آرش جان من هم که نگفتم به تحصیلات احتیاج داره!
عرض کردم چون حرکت بومی نیست اگرچه خیلی از جوانها که بیشتر با اینترنت و ماهواره و غیره سروکله میزنند ممکن است آشنا باشند اما مسن تر ها آشنائی چندانی ندارند با این حرکت.
البته این هم هست که من الان سالهاست از ایران دور هستم و طبعا ذهنیتم راجع به آشنا نبودن با این علامت خیلی «به روز» نیست و احتمالا جامعه امروز خیلی بیشتر از آنچه که من در خاطر دارم با این جزئیات فرهنگ غربی آشناست، کما اینکه روزهائی که ما ایران بودیم روز والنتین و غیره را هم ملت نمیشناختند که الان نه تنها آشنایند بلکه جزئی از فرهنگشان شده!
ضمنا آرش جان بعد از اینکه جواب بالائی را برایتان نوشتم متوجه شدم که منظورتان چه بود، رجوعتان در مورد تحصیل احتمالا به قسمتی بود که از تحصیلات و شغل آقای رسام گفته ام. عذر میخوام که در پاسخ قبلی متوجه حرف شما نشدم.
ایول، دمش گرم.
راستی، به زبون باینری میشه این!:
00100
ارسال یک نظر