شباهتهای زیادی بین محمود احمدی نژاد و جرج بوش دیده اند و گفته اند، و در طی سالهائی که هردوشان بر مسند ریاست تکیه داشتند مقاله های زیادی در مورد این شباهت ها نوشته شد. این مقاله یک نمونه از آنهاست که شاید هنوز هم ارزش خواندن داشته باشد، و این یکی مقاله هم همینطور.اما اگرچه بسیاری از تشابهاتی که در مقاله های بالا میبینید مربوط به دیدگاهها و روشها و برخوردهای تاکتیکی هستند که این دونفر در زندگی مذهبی، اجتماعی و سیاسی خودشان در پیش گرفته بودند، وضعیتی که اینروزها در ایران قبل از انتخابات ریاست جمهوری دارد اتفاق میافتد یک تشابه دیگر این دو نفر را هم دارد مشخص میکند که بدون شک هیچکدامشان نه علاقه ای به آن داشته اند و نه انتخابی. این تشابه آخری را شاید بتوان یکجور «جذام سیاسی» نامید.
خوب متوجه هستم که ترکیبی مثل «جذام سیاسی» شاید در نظر اول کمی توهین آمیز به نظر برسد، اما با کمی توضیح مشخص خواهد شد که قصد توهینی در کار نیست، بلکه جذام سیاسی حقیقتا استعاره به جائی است. ببینید، آنهائی که روز و ماههای آخر ریاست جمهوری بوش و آخرین انتخابات امریکا را از نزدیک تعقیب کرده باشند حتما به خاطر میآورند که تمام کاندیدا ها، از جمهوری خواه و دموکرات و مستقل و غیره، اگرچه در موضوعات بسیاری اختلافات عمیقی با هم داشتند، اما در تمام تبلیغاتشان یک نکته را با هم مشترک بودند، انهم تلاش بسیارشان بود برای اثبات اینکه هیچ شباهتی با جرج بوش ندارند و نخواهند داشت. البته این مسئله مهمی بود که مثلا نامزد خود حزب جرج بوش، یعنی حزب جمهوری خواه، که همان آقای مک کین باشد، درست به همان اندازه نامزد حزب رقیب، یعنی اوباما، از جرج بوش انتقاد میکرد و سعی در نشان دادن فاصله بین خودش و بوش میکرد. از طرف دیگر هم، هر کسی که هر عکسی یا فیلمی پیدا میکرد که در آن یکی از کاندیدا ها کنار جرج بوش ایستاده بود یا باهاش دست داده بود و یا نعوذ بالله باهاش میخندید، همان عکس یا فیلم فورا تبدیل به بهترین سلاح میشد برای تخریب آن کاندیدای بدبخت.
با این توضیحاتی که عرض کردم، شاید اصلا احتیاجی هم نباشد دیگر که بخواهم شرح بدهم آن آخرین تشابه بوش و احمدی نژاد که گفتم چه هستند. کافی است یک نگاه سطحی به تبلیغات کاندیداها و کسانی که حتی احتمال میرود کاندیدا شوند در این دوره انتخابات بیاندازید تا سریع ببینید که نه فقط موسوی و اعلمی و کروبی، بلکه حتی کسانی مثل رضائی و قالیباف و ناطق نوری و خیلی دیگر از "اصول طلبان" هم حرفهایشان در یک نقطه به هم میرسد و مخالفتهایشان تبدیل به موافقت میشود، و آن چهار راه انتقاد های گدازنده از احمدی نژاد است، و روشن کردن این نکته که آنها و تفکرشان و دید سیاسی و اجتماعی شان از زمین تا آسمان با احمدی نژاد فرق دارند.
پس متوجه هستید که همانطور که گفتم، وقتی صحبت از جذام سیاسی میکنم این استعاره ای به قصد توهین نیست. واقعا به نظر میرسد همانطور که جزئیات جهش ناگهانی و تقریبا غیر قابل توضیح جرج بوش و احمدی نژاد از پس کوچه های سیاست به صدر امور کشورشان بسیار مشابه بودند، در نهایت داستان غم انگیز افول ناگهانی و کنار انداخته شدن بیرحمانه شان توسط مردم و سیاستمدارهای کشورشان نیز حکایت از سرنوشت مشابه این دو فرد دارد .
0 نظرات:
ارسال یک نظر