ای تاریکیان، ای سایه های شوم! حجت باد از من به شما که آن که منتظرش بودید آمده است، چشم بگشائید و ببینید!
موعودی که اندیشه بی عمقتان تنها کلام سرد بی جان اسطوره اش را توان خواندن و شنیدن دارد، هم او آمده است، بیائید و ببینید!
مهدی، همان مهدی که در انتظارش نشسته اید، بیدار شده است و آمده تا حق مظلومان این وطن بستاید از ظالمانش. طنز واژگونه تاریخ را ببین اما که ظالمان، همانان که مهدی مان از چاه تاریخ سر به در آورده تا به تقاص بر ایشان قائم آید، بیخبرانه صم ﱞ بُکم آمدنش را به نظاره نشسته اند و فریاد انتظارشان هنوز گوش فلک به سرسام دارد.
ای بیخبران، ای تاریکیان! آن که در انتظارش نشسته اید، آن رویای رهائی که ورد میآورید و جوان قربانی میکنید تا زود تر سر از چاهش برآرد و دنیاتان گلستان کند، او آمده است و لشکریان قدسیش همان نورسان پاکند که قربانی میکنید و دست و رو به خون سبزشان میشوئید ...
ای شبزیان! از قصه مهدی پوستش را گرفته اید! این جوانانی که میزنید و به خون میکشید، هم اینان مغز آن قصه اند، هم اینانند آن مهدی که در داستانها آمده است. هم این سهرابان و سیاوشانند که پدرانتان به خیال سیاه خود به مرگنای ذهن تاریخشان سپرده بودند، اکنون ولی از چاه عدم سر برآورده اند تا مژده دهند پایان شمایان را. سر از سیاهنای چاه عدم برآورده اند تا فریاد کنند پایان شب سیاه پدرسالاری را و میآیند تا پایان عصر جوان کشی و پسر کشی را به چنان آوازی بخوانند که همه جهان چهره شان را ببیند و صداشان بشنود.
مژده ما را، مژده ما فرزندان نور و فردا و جوانه را، که مهدی موعودتان آمد!
.
0 نظرات:
ارسال یک نظر