این مطلب در سایت خودنویس نیز منتشر شده است.
روزنامه کیهان امروز (دوشنبه) در مطلبی احساسی و مضطربانه تحت عنوان «باور کنید من نفوذی نیستم»، اردشیر امیر ارجمند را به عنوان «عنصر نفوذی» سازمانهای امنیتی جمهوری اسلامی در میان مخالفان خارج از کشور و بخصوص اصلاح طلبان سابق معرفی کرده است.
اما نکته جالبتر در این مقاله، که در واقع عکس العملی است به صحبتهای اخیر مجتبی واحدی که در آن وی از تفکر و پروژهٔ اصلاح طلبی در جمهوری اسلامی اعلام تبری کرده بود، این است که شریعتمداری نوک تیز حمله خود را متوجه واحدی کرده است --عکس العملی که به وضوح نشان از این دارد که جمهوری اسلامی از اعلام واضح «مرگ معنوی» تفکر اصلاح طلبانه عمیقا برآشفته شده است، و ضررهای سنگینی را در صورت از میان برداشته شدن جریان اصلاح طلبی متوجه خود میداند.
در عکس العمل به موج بزرگ حمایت و احترام که سخنان اخیر مجتبی واحدی در میان ایرانیان برانگیخته است، و با تلاشی کودکانه برای «ناراحت» کردن آقای واحدی، شریعتمداری مینویسد، «جدي گرفته نشدن واحدي چه از سوي اصلاح طلبان فراري و چه از سوي بقيه طيف هاي اپوزيسيون باعث شد تا وي دست به ابتكار زده و ضمن مصاحبه ويدئويي خود، چند نشان را با هم بزند: هم اين كه [نشان دهد] مانند اميرارجمند، نفوذي و مدحي شماره 2 يا 3 نيست، و هم [این که] به بقيه نشان دهد كه بايد او را جدي بگيرند و وارد بازي خود كنند.»
کیهان، که گفته های واحدی را مستقیما از متنی که برای سایت «خودنویس» نوشته بودم کپی کرده است (این واضح است چون بخشهائی از حرفهای واحدی را من برای روان تر شدن متن تغییراتی جزیی داده بودم و آن جزئیات عینا در کیهان کپی شده اند)، سپس حرفهای علیرضا رضایی را نیز که در مطلبی تحت عنوان «میان واحدی تا ارجمندون، تفاوت از زمین تا آسمون است!» در سایت «خودنویس» به همین موضوع پرداخته بود تکرار کرده است که در آن اردشیر امیر ارجمند مورد انتقاد قرار گرفته بود.
به عبارت دیگر، شریعتمداری ظاهرا در این تلاش بوده است تا دو نشان را با یک تیر بزند و همزمان اردشیر امیر ارجمند و مجتبی واحدی را مورد حمله قرار دهد، اما در عمل مطلب وی آنچنان سخیفانه نوشته شده که تیر او حتی به نزدیکی هیچ کدام از دو هدفش نرسیده است.
در هر حال اما این مطلب دو نکته را به وضوح روشن میکند، یکی اینکه کیهان و بنابر این جمهوری اسلامی، امیر ارجمند و مجتبی واحدی هردو را «دشمن» به حساب میآورد، و دیگر اینکه اگرچه کیهان (و بنابر این حکومت جمهوری اسلامی) بدون وقفه از «حذف» و اخراج خاتمی و اصلاح طلبان حکومتی از دایره قدرت میگویند، اما به محض اینکه فردی عملا از بازی اصلاح طلبی خارج میشود آنچنان برآشفته میشوند که به وضوح نشان میدهد ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی بر گفتمان اصلاح طلبی و فواید دراز مدت آن سرمایه گذاری جدی کرده است و به این سادگی از آن نخواهد گذشت.
روزنامه کیهان امروز (دوشنبه) در مطلبی احساسی و مضطربانه تحت عنوان «باور کنید من نفوذی نیستم»، اردشیر امیر ارجمند را به عنوان «عنصر نفوذی» سازمانهای امنیتی جمهوری اسلامی در میان مخالفان خارج از کشور و بخصوص اصلاح طلبان سابق معرفی کرده است.اما نکته جالبتر در این مقاله، که در واقع عکس العملی است به صحبتهای اخیر مجتبی واحدی که در آن وی از تفکر و پروژهٔ اصلاح طلبی در جمهوری اسلامی اعلام تبری کرده بود، این است که شریعتمداری نوک تیز حمله خود را متوجه واحدی کرده است --عکس العملی که به وضوح نشان از این دارد که جمهوری اسلامی از اعلام واضح «مرگ معنوی» تفکر اصلاح طلبانه عمیقا برآشفته شده است، و ضررهای سنگینی را در صورت از میان برداشته شدن جریان اصلاح طلبی متوجه خود میداند.
در عکس العمل به موج بزرگ حمایت و احترام که سخنان اخیر مجتبی واحدی در میان ایرانیان برانگیخته است، و با تلاشی کودکانه برای «ناراحت» کردن آقای واحدی، شریعتمداری مینویسد، «جدي گرفته نشدن واحدي چه از سوي اصلاح طلبان فراري و چه از سوي بقيه طيف هاي اپوزيسيون باعث شد تا وي دست به ابتكار زده و ضمن مصاحبه ويدئويي خود، چند نشان را با هم بزند: هم اين كه [نشان دهد] مانند اميرارجمند، نفوذي و مدحي شماره 2 يا 3 نيست، و هم [این که] به بقيه نشان دهد كه بايد او را جدي بگيرند و وارد بازي خود كنند.»
کیهان، که گفته های واحدی را مستقیما از متنی که برای سایت «خودنویس» نوشته بودم کپی کرده است (این واضح است چون بخشهائی از حرفهای واحدی را من برای روان تر شدن متن تغییراتی جزیی داده بودم و آن جزئیات عینا در کیهان کپی شده اند)، سپس حرفهای علیرضا رضایی را نیز که در مطلبی تحت عنوان «میان واحدی تا ارجمندون، تفاوت از زمین تا آسمون است!» در سایت «خودنویس» به همین موضوع پرداخته بود تکرار کرده است که در آن اردشیر امیر ارجمند مورد انتقاد قرار گرفته بود.
به عبارت دیگر، شریعتمداری ظاهرا در این تلاش بوده است تا دو نشان را با یک تیر بزند و همزمان اردشیر امیر ارجمند و مجتبی واحدی را مورد حمله قرار دهد، اما در عمل مطلب وی آنچنان سخیفانه نوشته شده که تیر او حتی به نزدیکی هیچ کدام از دو هدفش نرسیده است.
در هر حال اما این مطلب دو نکته را به وضوح روشن میکند، یکی اینکه کیهان و بنابر این جمهوری اسلامی، امیر ارجمند و مجتبی واحدی هردو را «دشمن» به حساب میآورد، و دیگر اینکه اگرچه کیهان (و بنابر این حکومت جمهوری اسلامی) بدون وقفه از «حذف» و اخراج خاتمی و اصلاح طلبان حکومتی از دایره قدرت میگویند، اما به محض اینکه فردی عملا از بازی اصلاح طلبی خارج میشود آنچنان برآشفته میشوند که به وضوح نشان میدهد ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی بر گفتمان اصلاح طلبی و فواید دراز مدت آن سرمایه گذاری جدی کرده است و به این سادگی از آن نخواهد گذشت.
0 نظرات:
ارسال یک نظر